Republika Cypryjska to największa wyspa we wschodniej części Morza Śródziemnego, o powierzchni 9221 kilometrów kwadratowych i linii brzegowej o długości 648 kilometrów.
Cypr dzieli się na dwie części kulturowo i administracyjnie: północną, zamieszkaną przez Turków, wyznawców islamu tzw.
Turecka Republika Cypru Północnego, oraz południową, zamieszkaną przez prawosławnych Greków. Stolica Cypru, Nikozja, największe miasto na wyspie i jedyna stolica świata, podzielona jest na dwie części, północną i południową, oddzielone strefą zdemilitaryzowaną utrzymywaną przez ONZ.
Czym byłaby wycieczka bez spróbowania lokalnych potraw? Każdy kraj ma swoje smaki, będące świadectwem lokalnych tradycji.
Poznanie ich pozwoli lepiej zrozumieć kraj i jego mieszkańców. Cypr nie jest wyjątkiem! Kuchnia cypryjska pełna jest niezapomnianych aromatów i wspaniałych smaków.
Będąc na Cyprze zachęcamy do odwiedzenia lokalnych tawern, w których można nie tylko lepiej poznać cypryjskie smaki, ale także obcować z miejscowymi.
Kuchnia na Cyprze jak zamawiać?
Kuchnia cypryjska to fuzja smaków greckich, bliskowschodnich i brytyjskich. Jest oparty na mięsie i warzywach, ale nie brakuje też świeżych ryb i owoców morza.
Cypryjczycy zbierają się w głośnych i zatłoczonych tawernach na godzinne biesiadowanie z rodzinami.
W typowej tawernie zaczniesz od domowego chleba z różnymi olejami i sosami.
Cypryjczycy wtedy zwykle jedzą sałatki razem z różnymi sosami do maczania, takimi jak tzatziki czy tahini. Potem czas na danie główne. Na Cyprze obowiązuje zasada dzielenia się.
Zwykle kelner przynosi napoje, chleb, warzywa i umieszcza je na środku stołu, aby biesiadnicy dzielili się posiłkiem. Podczas mojego pobytu na Cyprze miałam okazję skosztować wielu typowych dań lokalnej kuchni.
Niektóre z nich smakują lepiej, inne gorzej. Jestem smakoszem ryb i owoców morza, jadłem dużo, ale próbowałem też dań mięsnych. Przygotowałem listę najpopularniejszych cypryjskich potraw, które znajdziesz w każdej tawernie.
Stifado
Stifado to bardzo popularne danie mięsne w kuchni greckiej. Pierwsze stifado było robione z mięsa zająca, ale w dzisiejszych czasach jest zwykle robione z jagnięciny lub wołowiny, a rzadko z królika. Stifado ma bardzo charakterystyczny, lekko słodki sos.
Do przygotowania stifado używa się szalotki lub cebuli perłowej, a także cynamonu. Niezbędne są również pomidory, gałka muszkatołowa i liście laurowe. Istnieje wiele różnych wersji gulaszu stifado.
Z biegiem czasu danie było modyfikowane w różnych regionach i dostosowywane do gustów kulinarnych mieszkańców, a dziś także turystów. Na przykład w regionie Evia do stifado dodaje się tymianek, a w Paros marchew, seler i wino.
Mezze
Meze, znany również jako mezedes, to przystawka w kuchni greckiej. Podaje się je z wódką i jako aperitif przed posiłkami, ale w tym drugim przypadku nazywa się je muqabbilat.
Greckie sery, takie jak feta, są najczęściej podawane jako przekąski, a także oliwki, owoce, sałatki, wędliny, bekon, owoce morza i chleb. Popularne są również grillowane ośmiornice i jajka na twardo.
Często podaje się przekąski z ciecierzycy, różne sosy do maczania (tzatziki, tashi) oraz warzywa smażone na oliwie z oliwek. Popularne mezedes to także souvlaki, czyli szaszłyki wieprzowe oraz stifado – gulasz wołowy.
Jedną rzeczą w meze jest to, że są pikantne lub słone – po prostu wyraziste w smaku. Nazwa „meze” była szeroko znana w różnych regionach byłego Imperium Osmańskiego i przekłada się na „smak”. Te przekąski mogą być mięsne lub wegetariańskie.
Souvlaki/Sheftalia
Souvlaki to kebaby. Przed pieczeniem zamarynuj mięso mieszanką czosnku, oliwy z oliwek, soku z cytryny, papryki, tymianku, pieprzu i mięty.
Czasami do marynaty dodaje się także czerwone wino. Gotowe kebaby zazwyczaj podaje się z napojami nadziewanymi warzywami.
To danie jest uważane za fast food w Grecji, na równi z żyroskopami.
W wersji pita danie nazywa się souvlaki-pita i podawane jest z cebulą, pomidorami i ziemniakami. Znaleziska archeologiczne sugerują, że prototyp kebaba powstał już w XVII wieku p.n.e. Z tej epoki pochodzą pierwsze kebaby znalezione na greckiej wyspie Santorini.
Moussaka
Moussaka to grillowane danie z mięsa i warzyw – pomidorów i bakłażanów. Do robienia mussaki używa się wieprzowiny i wołowiny lub jagnięciny. Inne składniki to pomidory, ziemniaki, czosnek i cebula, a także przyprawy, takie jak cynamon, tymianek, oregano, gałka muszkatołowa i pieprz. Białe wino to także dodatek smakowy.
O ostatecznym smaku musaki decyduje sos beszamelowy i ser, który podczas pieczenia topi się na wierzchu zapiekanki.
Koupepia/Dolmades
Dolmades to jedna z najpopularniejszych przystawek w kuchni greckiej. Ma wersję wegetariańską oraz wersję mięsną. Do ich przygotowania potrzebne są młode liście winogron.
Kluczem do sukcesu są liście. Muszą być młodzi i wyrafinowani. Najlepsze i najdelikatniejsze zbiera się w okolicach maja. \
Jeśli jednak nie masz możliwości zebrania świeżych liści, możesz użyć gotowych liści z marynat.
Jednak działa lepiej, jeśli używa się świeżych liści. Owijanie dolmades jest pracochłonną czynnością ze względu na małe listki, więc poświęć trochę czasu na ich przygotowanie.
Kleftiko
Kleftiko to tradycyjne greckie danie pieczone na pergaminie. Do wyrobu kleftiko Grecy używają przede wszystkim jagnięciny lub jagnięciny, ale popularne są również inne rodzaje mięsa, takie jak łopatka wieprzowa.
Danie zawiera warzywa takie jak ziemniaki, cebulę, fasolkę szparagową, czosnek, marchew i pomidory i jest doprawione serem feta, białym winem, oliwą z oliwek, rozmarynem, oregano i sokiem z cytryny. Podstawowa wersja kleftiko wypiekana jest w cieście filo, tradycyjnym cieście greckim.
Halloumi
Ser Halloumi produkowany jest z mleka koziego lub mieszanki mleka krowiego, koziego i owczego.
Mięta jest często dodatkiem do sera, nadając mu niepowtarzalny, lekko orzeźwiający smak. Aż 46% masy sera to woda, 22% białko, 43% tłuszcz i 3% sól.
Halloumi sprzedawany jest w półokrągłych blokach o wadze 200-270 gramów.
Ser występuje w wielu różnych odmianach – ze skórką, bez skórki i z listkiem mięty w środku bloku sera. Liście przecinają ser na pół, tworząc cienką, widoczną linię.
Sałatka Cypryjska/Grecka
Sałatka grecka to jedna z najpopularniejszych greckich potraw na świecie. To typowo śródziemnomorska potrawa na bazie warzyw i skropiona oliwą z oliwek – jednym z najcenniejszych produktów Grecji.
Sałatki greckie cenione są za lekkość i umiejętność dostosowania do różnorodnych potraw.
Sałatka grecka to rustykalna sałatka składająca się głównie z ogórków, pomidorów, czerwonej cebuli, oliwek oraz fety, oliwy z oliwek i oregano.
Niektóre wersje sałatki greckiej zawierają również anchois i kapary, a także ocet winny i sałatę. Sałatki greckie serwowane są w restauracjach typu fast food i bardziej wyszukanych miejscach.
Lokmades
Loukoumades to małe drożdżowe pączki nasączone syropem miodowym. Pochodzą z Grecji, ale są również popularne na Cyprze iw Turcji. Nasączają miód i obficie posypują orzechami włoskimi, pistacjami lub sezamem
Kolokasi
Kolokasi swoją nazwę zawdzięcza warzywu taro / Kolokasi, znanemu również jako Colocasia Esculanta. Pochodzą z ketchupem, selerem, a czasem z wołowiną. To danie można porównać do rzadkiego gulaszu. Kolokasi jest bogate w węglowodany i białko.
Baklava
Baklava to tradycyjny grecki wypiekany deser, który jest również popularny w kuchni tureckiej, bułgarskiej i perskiej. Deser robiony jest z tzw. ciasta filo.
Ciasto to przekłada się na warstwę orzechów, najczęściej pistacji, ale często są to również orzechy włoskie lub migdały.
Słodycz deseru zawdzięcza obfitej ilości miodu i cukru.
Ciasto filo do wyrobu baklawy to podstawa wielu greckich potraw, niestety jego przygotowanie wymaga dużo czasu i sporych umiejętności.
Według dzisiejszej wiedzy twórcami deseru mieli być Asyryjczycy, a pierwszą baklawę przygotowano już w VIII wieku naszej ery. Dziś stworzenie baklawy przypisuje się wielu krajom, które kiedyś były częścią Imperium Osmańskiego, w tym. Turcja i Bułgaria.
Pierwsze wzmianki o baklawie pochodzą z dzienników kuchennych pałacu Topkapi, gdzie baklawa powinna była być wypiekana już w 1473 roku.
Z biegiem lat różne kultury zmodyfikowały baklawę na swój własny sposób. Do XIX wieku baklawa była uważana za luksusowe danie zarezerwowane dla możnych.
W przeszłości wypiekano go głównie na specjalne okazje, a dziś można go kupić niemal wszędzie za niewielkie pieniądze.
